„Świadomość własnej przeszłości
pomaga nam włączyć się
w długi szereg pokoleń,
by przekazać następnym
wspólne dobro – Ojczyznę”
Jan Paweł II
Nadanie imienia szkole
18 maja 2004 roku w Szkole Podstawowej w Popowie Kościelnym obecnie Szkole Podstawowej Milenium, odbyła się doniosła uroczystość, podczas której nadano szkole imię Jana Pawła II.
Przyjęcie takiego patrona było zaszczytem dla uczniów, grona pedagogicznego, rodziców, oraz zobowiązaniem, by wcielać w życie nauczanie Papieża. Był to dla nas dzień uroczysty i wyjątkowy. Nadał nowy kierunek wielu podejmowanym przez nas działaniom wychowawczym, którym przyświecała sylwetka tego wyjątkowego rodaka. Uroczystości rozpoczęły się Mszą św. w kościele parafialnym, którą celebrował ks. arcybiskup Henryk Muszyński w obecności ks. proboszcza Edwarda Lajtlocha, kapłanów z dekanatu, zaproszonych gości i lokalnego społeczeństwa. Poświęcony został sztandar szkoły i tablica pamiątkowa.
Życie i działalność Karola Wojtyły
Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach. Jego ojciec – też Karol był podoficerem armii austriackiej. Matka Emilia zmarła, gdy Karol miał 9 lat. Trzy lata po śmierci matki zmarł starszy o 14 lat brat Edmund. Dom Wojtyłów znajdował się w rynku, w sąsiedztwie kościoła pw. Najświętszej Maryi Panny. Ojciec starał się poświęcić każda wolną chwilę synowi. Codziennie chodzili na Mszę św., modlili się, organizowali mecze piłkarskie, wspólnie spędzali czas. Karol uczęszczał do wadowickiego gimnazjum, po zdanej celująco maturze w 1938 roku zapisał się na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego, kierunek polonistyczny. W związku z tym przeprowadził się wraz z ojcem do Krakowa. W 1939 roku rozpoczął się hitlerowski terror. Karol rozpoczął pracę w krakowskich zakładach chemicznych „Solvay”. W kamieniołomach pracował ponad swoje siły i możliwości fizyczne. W 1941 roku pojawił się w Krakowie wysiedlony z Wadowic Mieczysław Kolarczyk, który znalazł przytulisko w mieszkaniu Wojtyłów. Tu narodził się pomysł założenia podziemnego Teatru
Rapsodycznego, którego repertuar stanowiły dzieła polskich romantyków. Karol związał się z teatrem. 18 lutego 1941 roku zmarł ojciec Karola, najlepszy przyjaciel i opiekun. W wieku 21 lat Wojtyła został zupełnie sam, bez rodziców i rodzeństwa. Codzienny koszmar wojny i śmierć ojca wpłynęły na dojrzałość i religijność Wojtyły. Zafascynowany duchowością św. Jana od Krzyża chciał wstąpić do zakonu karmelitów. Ostatecznie wybrał Tajne Seminarium Duchowne w Krakowie. 1 listopada 1946 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa Adama Sapiehy. Mszę św. prymicyjną odprawił w krypcie św. Leonarda na Wawelu. Do 1948 roku odbywał studia na Papieskim Uniwersytecie Dominikańskim w Rzymie. Do Ojczyzny wrócił z tytułem doktora. Został wikariuszem wiejskiej parafii Niegowić. W 1953 roku po obronie habilitacji rozpoczął wykłady w Katolickiej Etyki Społecznej i Filozoficznej w Krakowskim Seminarium Duchownym oraz na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1958 roku, przebywając ze studentami na spływie kajakowym na Mazurach, został wezwany do Prymasa Polski, od którego dowiedział się, że Ojciec Święty mianował go biskupem pomocniczym Archidiecezji Krakowskiej. W 1965 roku wraz z innymi biskupami Polski napisał list do biskupów niemieckich, zawierający słowa: „Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. W 1976 roku papież Paweł VI mianował go kardynałem. Brał aktywny udział w Soborze Watykańskim II. Brał udział w konklawe po śmierci Pawła VI i Jana Pawła I. W ósmym głosowaniu 16 października 1978 roku, 99 kardynałów na 111 oddało swoje głosy na Karola Wojtyłę, który przybrał imię Jan Paweł II. Inauguracja pontyfikatu miała miejsce 22 października 1978 roku. Jako zawołanie wybrał słowa „Totus Tuus”- Cały Twój. Zawierzył siebie całkowicie Maryi. Zawsze odważnie patrzył na krzyż i na ikonę Matki Bożej Częstochowskiej. Od Niej się uczył całkowitego oddania Bogu, powtarzając: „ Totus Tuus ego sum, o Maria, et omnia mea Tua sunt” – „Cały jestem Twój, o Maryjo, i wszystko, co moje, Twoje jest”. Całkowite oddanie się Bogu na wzór Maryi i wypełnianie woli Bożej do końca było charakterystycznymi rysami tego papieża modlitwy, który w relacji z Bogiem odkrył bogaty świat ducha.
Pontyfikat Jana Pawła II.
Podczas swego pontyfikatu Jan Paweł II odnowił dialog ekumeniczny. Inicjował spotkania z innymi religiami świata, zyskując tym podziw i szacunek buddystów, hinduistów, muzułmanów. Nadał nowy wyraz kontaktom z judaizmem. „Wylansował” nowy sposób kontaktu z młodzieżą wszystkich kontynentów, nieznany dotąd kościołowi katolickiemu, chrześcijańskiemu i całemu światu. Potrafił znaleźć wyjście z każdej sytuacji. Uśmiech był jego oknem na świat, burzył nim mury nieufności i obaw, nie umniejszając przy tym świętości modlitwy. Nie lękał się spontanicznej rozmowy, ani żartów i przekomarzań – co przed nadejściem tego papieża było nie do pomyślenia. I chociaż przekazując młodzieży niełatwy depozyt Ewangelii nie łagodził jego wymogów, zyskał wśród młodych pokoleń niekłamany autorytet. Humorem otwierał umysły na przyjęcie Ewangelii. Dla wielu stał się autentycznym przewodnikiem i mistrzem. Nie bał się zrewolucjonizować stylu papieskiego posługiwania. Wiele razy opuszczał mury Watykanu, by dotrzeć do każdego człowieka. Stał się w ten sposób pielgrzymem świata. Przez 27 lat swego pontyfikatu dźwigał na swoich barkach ciężar historii świata, pisał jej nowy, ważny rozdział. Jako biskup Rzymu służył sprawie pojednania między narodami i religiami. Był obrońcą ludzkiej godności na całym świecie, której znaczenie niezmordowanie podkreślał w licznych kazaniach i pismach. Niósł nadzieję prześladowanym i zniewolonym. Wzywał do zaniechania przemocy i zachowania pokoju.
Jan Paweł II budował wiarę opartą na ufności rodzącej się w żywym kontakcie z każdym pojedynczym człowiekiem skrytym w oczekującym tłumie. Podczas niezwykłego pontyfikatu stal się niekwestionowanym autorytetem moralnym na całym świecie. Jan Paweł II odwiedził większość krajów świata, z tej racji zwany jest „papieżem pielgrzymem”. Odbył 104 pielgrzymki zagraniczne, podczas których odwiedził 135 krajów, a niektóre z nich wielokrotnie. W Polsce składał wizytę kilkakrotnie. Wygłosił ponad 2400 przemówień. Na terenie Włoch odbył 142 podróże i wygłosił 898 przemówień. Ogłosił błogosławionymi w sumie 1338 ludzi, a świętymi 482 osoby podczas 51 uroczystości. Opublikował przeszło 100 dokumentów Nauczycielskiego Urzędu Kościoła: 14 encyklik, 15 adhortacji, 11 konstytucji, 42 listy apostolskie. Zwołał 15 synodów, 6 zebrań plenarnych kolegium kardynalskiego, 8 konsystorzy, na których mianował 201 kardynałów.
2 kwietnia 2005 roku w sobotni wieczór Jan Paweł II odszedł do Domu Ojca. 1 maja 2011 roku w Niedzielę Miłosierdzia Bożego papież Benedykt XVI ogłosił Jana Pawła II błogosławionym. 27 kwietnia 2014 roku Jan Paweł II zostanie włączony w poczet Świętych.
Pamięć o Patronie
Apele i spotkania okolicznościowe związane z Patronem Szkoły
Udział w konkursach wiedzy o Janie Pawle II
Przynależność do Rodziny Szkół im. Jana Pawła II Archidiecezji Gnieźnieńskiej oraz udział w zjazdach tych szkół